75
nooit gezien had, maar waarvan ze »0! zooveel liefs"
gehoord had, en ik die verplichting gerust met eene
kwelling kon gelijk stellen, kon ik ook bij die ge
legenheid constateerendat ik reeds met het geval in
mijn maag zat, alvorens ettelijke koffertjes en pakjes
met nicht in een rijtuig verschenen waren.
't Duurde niet lang, of nicht kwam. Ze werd on
gemeen hartelijk ontvangen en, nadat de beschou
wingen over 't reizen't weerbrutale kruiers en
dito koetsiers waren afgeloopen, werd nicht, onder
de verdenking «wel een beetje flauw te zijn", aan de
koffietafel geplaatst, waar mijne moeder haar met een
warm kopje koffie »in haar gewone doen" bracht,
waarna ze blijken gaf, dat dit »gewone doen" bestond
in onuitsprekelijk veel vertellen van zakendie nie
mand interesseerden en van personenwier bestaan
niemand zelfs vermoed had.
Nicht zelf ontwierp een plan voor den middag: ze
had zoo gedacht eens 't Rijksmuseum te gaan zien,
waarbij ik haar dan wel 't noodige zou uitleggen
»niet waar, jongen?" En zich toen tot mijne moeder
wendende, vertelde ze deze, hoe 't haar was opge
vallen, dat ik (in de 10 jaren, dat zij mij niet
gezien had) gegroeid was en ja, meer man geworden
waswaarop ze berekende, met behulp van een barer
zoons, die 10 jaar ouder was dan ik, hoe oud ik nu
«zoowat" zou zijn, «als ze zich niet vergiste."
Met eene beleefde buiging had ik nicht doen be
grijpen dat ik haar begeleiden zouen dadelijk
daarop had zij eenige niet vleiende betuigingen van
