84
tijd moesten wachten. Nicht pinkte traan op traan
weg en zuchtte maar; na eenigen tijd stoomde de
trein binnen en nicht stapte in.
»Dag nicht, tot ziens!" «Dag jongendank voor
je geleide!"
Een groet nog, en weg was nicht.
«Een lief hondje, die Molly!" mompelde ik en ik
gevoelde, dat mijne kwelling geslikt was.
H. M. S.
Amsterdam, Aug. 1900.
