104
Soms wel voelde hijdat er eens een einde zou
komen aan deze verhouding, begreep hij 't onmogelijke
van een voortdurenmaar voortlevend in 't heden
genietend van 't geluk, gingen die gedachten hem
spoedig voorbij.
Toch was 't gekomenwat hij als iets onzichtbaars
iets vaags had voelen naderen. Zij was 't geweest,
die met vrouwelijke fijngevoeligheid had ingezien, dat
zij hunnen omgang moesten afbreken.
Zijdie meer van de wereld had ondervondenwist
beter dan hij, dat »men" niet zou sanctionneeren de
liefde, welke 't gevolg van dezen omgang moest zijn,
en daarom ging zij heen, uit liefde voor hem.
Toen ze hem vertelde, dat ze in betrekking ging
ver buiten Den-Haag, omdat 't beter zóó was, had
hij geluisterd, stom, verbaasd; maar daarna eerst be
grijpend, voer hij uit, tegen hen, die hem haar
zouden ontnemenvoelend zich sterk genoeg alles te
trotseerensmeekte hij haar te blijven.
En zij verdedigde zich, sterk in bare opoffering,
verlatend haar moeder, ter wille van hem, en ze had
gesproken over zijn plicht als aanstaand officier, die
van hem eischte een huwelijk in dien stand, zij had
getracht hem te doen begrijpen, dat al zijn liefde
voor haar, toch niet zou vergoeden de onaangenaam
heden, welke zijn deel zouden worden. Ja zeker, nu
lachte hij er om, gelukkig zich voelend, door haar
liefde verhevenboven al die kleinzieligheidmaal
later, later, als vrienden hem zouden mijden om haar,
zou zijn liefde dan sterk genoeg blijken
