9 Ook hij meende die schrede te mogen doenzoo niet tegelijk met zijne kameraden, dan toch wat later. En steeds ernstiger liet zijne ziekte zich aanzien, tot op het laatst de doctoren geen hoop meer gaven. Maar hijhij besefte den ernst van zijnen toestand niet; hoe vreeselijk moet het voor zijne arme Ouders geweest zijn, hem hunne droefheid te verbergen! Kort daarop ging hij voor altijd heen. Hoe innig bedroefd liet hij zijne Ouders achter, die in hem hun' eenigen zoon, hun vreugde, hun trots ver loren Eenige dagen later stond het korps aangetreden, om hem de laatste eer te bewijzen. Somber trok de stoet naar het stationvanwaar het stoffelijk overschot naar Nijmegen zou worden gebracht. Het zou dien zwaarbeproefden Ouders goed gedaan hebben, indien zij hadden gezien die deelnemingdie op ieders trekken te lezen stond, toen de trein wegstoomde en allen hun laatsten groet brachten. Zoo doet het ook mij goed, te voldoen aan een behoefte van mijn hart, om hier mijn te vroeg ge storven vriend te herdenken, die, gelijk zoo velen vóór hem, het beloofde land heeft aanschouwd, maar het nimmer heeft mogen betreden, ruste zacht! D. R. GEVERS DEYNOOT. Breda, October 1901.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1902 | | pagina 157