14
oefenende op de ontvankelijke gemoederen van aan
dachtige hoorders, droomend zich een schoone toe
komst, hier, of in het zonnige Insulinde!
Ge hebt illusiën gekweekt en kleurrijke beelden
voorgetooverdge hebt poëzie gebracht waar zij niet
was, oogen geopend voor wat goed is en schoon.
Van u is bemoediging, van u veredelende kracht uit
gegaan
En thans ligt ge ter aardeontzieldverminkt.
Het blijde voorjaar, waarnaar ge zoo smachttet, zult
ge niet meer aanschouwenuwe lijkwade was de
sneeuw.
Ge zijt veroordeeld door plompe voeten in het
stof te worden vertreden. Want men zal klompen
van u maken! 0, dat vernedert u niet! Ge zult nog
nuttig zijn na uwen dood!
Maar zijdie u aan de voeten zullen dragenweten
niet hoe ge eenmaal op handen zijt gedragen geworden
hoe nuttig uw leven was, hoeveel vrienden ge liadt.
Dat weten wij wel en we vergeten het niet. Uw
verscheiden geeft eene leegte, die in vele jaren niet
zal zijn aangevuld, en het zal eenige moeite kosten
voor we vrede kunnen hebben met uwe jeugdige op
volgers, die bovendien ook niet van uwe familie zullen
zijnzooals men zegt.
Wanneer later hier of daar uit een uwer achterge
bleven wortels of vruchten een loot mocht opschieten,
zal deze of gene nieuweling wellicht vragen: #Hé,
hebben hier vroeger kastanjes gestaan?"
