22 nu volgde een tooneel, hetwelk, zoolang ik leef, niet uit mijn geheugen gewischt zal worden. Met de meeste vreugde verwelkomden zij ons, on bekend drukte men elkander de hand: «de zege is ons!" klonk uit aller mond. Wie nog wat te drinken had deelde zijn kameraad mede, vele Pruisen kwamen naar mij toe en reikten mij hun veldllesch, zoo ook aan mijne flankeurs, hetgeen ons bovenmate verkwikte, daar wij in lange niets te drinken hadden gehad Aldus vereenigd zetten wij onzen overwinnenden marscli voorten vervolgden den vijand tot omstreeks tien uren des avonds; overal vonden wij den weg bezaaid met doodengekwetstenverlaten wagens, fourgons, caissons, enz. Eindelijk werd er achter ons geroepen«Nederlanders, halt!" waarop wij terugkeerden en ons formeerden aan het hoofd onzer brigade, waar wij ook den Generaal de Constant Rebecque onzen waardigen Kolonel Detmers en vele andere personen van den staf vonden Er werd nu beslotendat men op deze plaats den nacht op bivak zou doorbrengen't moet zoo wat ter hoogte van Ja Maison du Roi geweest zijn Intusschen was 'tnu donker geworden, zoodat men zich bezwaarlijk herkende; wij lagen alzoo hier, af gemat van vermoeienis, smachtend van dorst, dood moede! en hoewel er geen stroo te bekomen was, sliepen wij toch spoedig in en genoten de zoo noodzakelijke rust. Met het aanbreken van den dag, kwamen wij weder onder de wapenen en betrokken een bivak in een boomgaard, nabij de pachthoeve,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1902 | | pagina 172