't Is pauzeen de menschen staan opom naar den
foyer te gaan. Langzaam schuifelen ze weg tussclien
de rijen stoelen, en met een beleefd «pardon" op de
lippen trachten ze zichonbeleefdzooveel mogelijk
naar den uitgang te dringen.
Een prettig gezicht, al die menschen, netjes gekleed
en goed gestemd. Iedereen heeft genoten van den
Tannhauser, dat is den menschen aan te zien. Hier
en daar hoort men iemand nog aria's of motieven
naneuriën, terwijl een gezellig gegons van stemmen
langzamerhand het nog-onder-den-indruk-zijn doet plaats
maken voor het besef genoten te hebben.
't Doet Kveldadig aandie koelte in de steenen
corridors en menigeen merkt nu pas ophoe het in
de zaal meer dan benauwd is geweest.
De bonte mengeling van dames en heeren verspreidt
zich in de gangenmaar het grootste gedeelte van de
toeschouwers begeeft zich naar den foyer, om de
prozaïsche reden, dat ze «iets gebruiken" willen.
Een vrij corpulente dame met haar man, hare beide
dochters en een zoontje van 'n jaar of twaalf, is het
gelukt, om ondanks hare gezetheid en uitgebreid
