92
«Maar, waarom zeg je dan niets als ik je 's avonds
een zoentje breng, wanneer je slapen gaat? Waarom
mag het dan wel, en anders niet?"
Sterretje heeft zich omgedraaid en wil den heuvel
afloopen.
Louis schijnt berouw te krijgen over zijn daad, hij
blijft staan en kijkt haar na.
Sterretje heeft een paar passen gedaanheele
kleinehet is alsof zij ook tot andere gevoelens komt.
«Stella!"
Nog doet zij een pasje.
»Ster-re-tje!"
Zij draait zich om.
«Wat is er, ga je niet mee?"
«Neen, zoo niet; wil je zóó maar weggaan? Boos?
Je moet eerst hier komen en mij een hand gevenzoo
wil ik met mijn Sterretje naar huis toe, zooals altijd."
Met bedrukt gezicht loopt zij naar hem toe en steekt
haar kleine hand uit.
«Daar dan."
Louis heeft haar hand gegrepen en trekt haar naar
zich toe.
«Is mijn Sterretje boos?"
«Neen, dat weet je wel."
«Waarom wil mijn Sterretje dan doen alsof zij
boos is?" Louis heeft zijn anderen arm om haar
heen geslagen.
Zij kijkt hem niet aan.
«Mag ik mijn Sterretje nu een zoen geven?"
Weer geen antwoord, het pruilerig gezicht blijft
