Z* X B F B B.
Overal de blanke duinen
Hier en daar wat helmgewas,
En daarvóór de onafzienb're,
Kalme, blauwe waterplas.
'tls het meest geliefkoosd plekje,
Waar het jeugdig minnend paar,
In het warme zand zich neervleit,
Om te fluisteren tot elkaar.
Liefdevol vleit zij haar hoofdje,
Tegen 'sjongelings schouder aan,
Beiden staren zij voortdurend
Naar den grooten oceaan.
En hij vat haar kleine handjes,
Drukt ze teeder menigmaal,
En een kus op 't rozenmondje,
Is voor beiden liefdetaal.
Zacht en stil wordt er gefluisterd,
Liefde wordt door hen gedeeld
Doch wie zegt me, wat zij spreken,
Welk geluk hun harte streelt?
IIA JÉ.
