74
Een snik, gevoelvol, dankbaar blikken uit diep
blauwe smartoogen, is welsprekend antwoord.
Rozig schijnsel van ondergaande zon aan wester-
hemeltintenharmonie van roodig geelgroenig blauw
avondstergeflonker, zilvermanig licht. En nog steeds
haast kerkelijke, tempelstilte, contrast met innerlijken
storm.
Uiterlijk kalm toch het afscheid, het laatste; smart-
zalig zich vinden van kussende lippen, van bevende
handen, zoetfluisteren van afscheidswoordjes
"Voorbij
Vredig maanlicht over Kerkhoflaan, Bankastraat,
inktzwarte schaduwen van voortstappend kindmeisje
van wegschrijdende jongensfiguursmartgebogen
Gescheidenvoor eeuwig
N.
