CLVit
En terwijl de muziek altijd speeldekwam Zij aan
ons voorbij, fier, bekoorlijk in Haar witte kleed, met
de zelfbewuste gratie van jonge Heerscheres. En
Hare oogen doorliepen glimlachend onze rijenalleii
jonge mannen, die zich hebben gewijd aan Haar
dienst, die weldra den eed van trouw aan Haar hopen
af te leggen.
Na het déjeunerdoor de Officieren en Leeraren
der Academie aan de Koningin en Haren Gemaal
aangebodenzagen de hooge Gasten onze militaire-
en gymnastische oefeningen en prestaties. Maar de stad
wachtte Hen met ongeduld. Toen het Koninklijk Paar
in de eenvoudige, elegante landauer wegreedkonden
we eindelijk van ons enthousiasme getuigenen ons
verlangeneen warme ovatie te brengen bevredigen.
De hulde, die we hadden gebracht, zoo beweging
loos in de gelederen, was ons allen te koud geweest.
Maar we hebben ons schadeloos gesteld! Onze Vorstin
werd onder het gejuich als bedolven, toen Zij langs
het voorplein reedbij de binnenpoort gingen zakdoeken
handenkepi's de lucht in sommigen hadden hunne
kepi's op de punten hunner bajonetten gestoken, en
wuifden Haar zoo het laatst vaarwel toe.
Van de feesten 's middags in de stad, van onze
laatste ovatie, het Koninklijk Paar gebracht door eene
dubbele rij langs de straat op den hoek van de Markt,
van af het balkon onzer sociëteiten later na een wilden
renloop bij het stationwil ik verder niet spreken. Ook
niet van de uitgelaten feestvreugde, die er heerschte
overal in de stad, dien zoelen zomeravond, tot diep,
diep in den nacht. Hoe we gefeest hebben, en gedanst