5
vóórtgedragen op de ijzeren cadans der raderendie
dreunen in driekwartsmaat. Want zoo vlieg je die
heerlijkheden tegemoet, vrijheid, leven, licht, genot!
O, die reis! We zagen de lage velden van Holland
voortijlenaan ons voorbijschuiven in een vreemden
duizel. Het donkerde al, er hing een grauwe mist,
waarin de huizen en de hoornen stil verschemerden,
zacht wegzonken als in een duistere zee. In den trein
waren de lichten al aan, blauw, rillend electriscli
licht, dat je opwekt, je zenuwen spant, je gevoeliger
maakt voor indrukken dan druilige, zieke gas-schijnsels.
We voelden ons direct uit de atmosfeer; achter je, over
de blauwe kussen de witte haaksels der overtrekken,
onder je voeten de bruine loopersnaast je de rook
tafeltjes. En dan de menschen vooral, die er anders
uitziende vrouwenenkele Francaisesin elegante
reistoiletten, druk pratend, gebarend met adorable
gestes, met bewegingen van handen en armen, be
studeerd misschien, maar divien soms van gratie en
geestZoo'n gebaar waarmede ze haar coiffure kunnen
schikken, of een lijn plooien in haar rokken, is be
korend, allerinnigst. En de nuances, waardoor zij
relief geven aan zoo'n geste, loom, teer, bruusk,
hartstochtelijk, naar |haar stemming en temperament,
het zijn stille openbaringen van de vrouwen-ziel. Met
één gebaar kunnen zij soms een gansche stemming, een
verborgen raadsel, een onverklaarbaar contrast uit
haar wezen releveeren
En eindelijk de coupé's, zoo verschillend van de
gewone, met hun duffe geur van tabak en stoffige
kussens; hiér een cocjuette, doordringende parfum,
