18
na opoffering van het dierbaarste het heiligste, het
teerste, de liefde tot haar vader, haar eerl haar geloof
aan ouder-teederheidZij smeekt eerst, in snikken
en tranen radeloos. 0mon pèreMaar als de vader
droef schudt van neenniet wil afstaan het kinddat
hij heeft grootgebrachtvertroeteld op z'n knieënmooi
gemaakt, dan staat zij op en eischt haar recht op
liefde, haar deel van 't Geluk en van de vrijheid.
«Tout être a le droit d'être libre
Tout coeur a le devoir d'aimer".
Vóórt in de armen van haar minnaar, zonder om te
zien naar wat zij achterlaat. En zalig is zij in haar
liefde, met haar koning alleen, verloren in de groote
Cité.
O, hoop nu, hoe het licht weeft tusschen de melo
dieën, hoe het smeekt, snikt, lokt, vóórt, vóórt, en
samensmelt met de geluidenzoodat deze stralen van
een heeten rood-gouden gloed
Die twee groote motieven, het eene van het «Plaisir
de Paris", het andere dieperinnigerhartstochtelijker,
van de Verleiding en Liefde vullen het geheele drama,
slingeren er als purperen draden doorheen. Zij over
dekken elkaar, weven tegen elkaar in, ruischen soms
stil voort onder andere melodieënom dan plots weer
uit te smachten, week en heet, hooger, altijd hooger,
altijd hevigerEr komt eene helle, dreunende dronken
schap in onze hoofdeneen damp van purper en goud
waast voor onze oogen waarin de klanken sidderen als
vlammen rood licht. En nu is het licht gevangen in 't
geluid, we höören hoe de stad zich tooit voor het
groote feest van Quatorze Juillet, in de Prélude van
