FRAGMENTEN
„HARTSTOCHT EN LEED" (Roman).
UIT
I.
Met IIenk's terugkomst was de hoop, de lichtende
verwachting op herstel als een stille gloed opengestraald
in het grootesombere huis. lederen dag bracht
nieuwe beterschap. Henk mocht nu heele middagen
in de ziekenkamer zijn. Dikwijls moest hij urenlang
aan moeders bed zittenen haar iets voorlezenhaar
vertellenwat hij 's morgens deed en 's avonds. Zij
liet het geluid van de geliefde stem zacht om zich
streelenen in de gedempte, innige atmosfeer der
ziekenkamer, met het weeke gevoel van herstel in haar
lichaam, leefde zij haar teere geluk hem bij zich te
hebbenaf.
Er was tusschen moeder en zoon nog geen woord
gesproken over 't verleden. Geen verwijt, geen klacht
na dien eenen schreeuw van geluk, toen ze hem had
mogen kussen op zijn lippen, den morgen van zijn
terugkomst. Zij had hem in eene groote verteedering
alles vergeven de rouwdien hij had gebracht over
Jiet huishet leed van drie lange jarendat har$
