101
niet zoo gemakkelijk van al die dingen afstand te
doen!"
»Och, ik geloof, dat alles heel gemakkelijk is, als
er maar echte, ware liefde is. Je denkt dan niet zoo
ver na! En ik geloof ook niet, dat je dan ooit berouw
hebt van wat je gedaan hebt."
»En zou 'n vrouw zoover zichzelf kunnen vergeten,
dat zij bijvoorbeeld zou kunnen houden van 'n man
die al eens 'n ander heeft liefgehaddie 'n verleden
heeft? Liefde moet toch rusten op achting, op het
waardeeren van eikaars karakter. Anders is het niets
dan hartstocht. En als nu de man iets heeft gedaan,
vroeger, dat de wereld veroordeelt, en waardoor hij
misschien het vertrouwen en 't geloof van de vrouw
zou verliezen. Iets uit z'n verledendat zich tusschen
hen stelt. Denk je, dat er dan nog liefde mogelijk is
»Ik weet niet. Je maakt het zoo ingewikkeld en
zoo donker. Maar ik geloof, dat je veel kunt vergeven
heel veel, als je erg van iemand houdt".
Zij werden op-eens beiden stil. En in die stilte
zochten ze eikaars gedachten te raden. In Mathilde
klom een duister vermoeden op, een vaag begrijpen
van de beteekenis van Henk's vragen. Zou hij 'n
verleden hebbeniets zwarts dat ze niet kende Zij
herinnerde zich weldat er vroeger allerlei dingen van
hem werden gefluisterddingen die ze evenwel nooit
had begrepen. Zij wist ook, dat hij de eerste tijden
na zijn terugkomst in M. erg triest was geweest, bijna
nooit uitging, heel bleek zag. En dat hare ouders
eerst een beetje wantrouwend tegen hem hadden
gedaanwat koel. Zij vermoedde numet het ver
scherpte, verfijnde instinct van vrouw, die liefheeft,
