MAX SIMON. Ieder Academiebewoner kende hera. Reeds na enkele weken, wist menigeen te vertellen van zijn vroolijke, origineele voordrachten. De eerste Stikum- avonden hadden door zijn medewerking groot succes en maakten hem spoedig algemeen bekend. Was er een fuif en Max tegenwoordig, zeker was je, je niet te zullen vervelen. Zoo kende men hem. Dat er achter den komediant nog een andere Max schoolwisten slechts enkelen die hem intiemer kenden. Zij wisten, dat er was een Max, met een fijn gevoel dikwijls te fijn voor de omgeving waarin hij leefde een gevoeldat zich uitte in zijn poëzie en niet het minst in zijn vriend schap. Helaas, Max werd ziek, zoo ziek zelfs, dat zijn leven een tijd lang in gevaar was. Gelukkig hoorden wevoordat we met kerstverlof gingendat de toestand nog wel zeer ernstig, doch het gevaar geweken was. Toch hebben we hem niet in ons midden mogen behouden. Na zijn herstel werd hij voor den dienst afgekeurd en moest hij zijne militaire carrière, waarin hij zich in zoo korten tijdzoo'n veelzijdige sympathie had weten te verwerven, voor goed vaarwel zeggen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1907 | | pagina 161