CLXXVI
malen gedronken en geklonken werd op het heil van
Yelocitas.
Dat zij bloeie
We kunnen dit epistel niet eerder besluiten dan na
nogmaals de Regelingscommissie gehuldigd te hebben
voor hare goede organisatie en dan naast deze com
missie vooral niet te vergeten onzen hooggeachten
beschermheer, den Eerste Luitenant Van Ginkel, die
evenals altijd waar dit noodig mocht zijnmet dit leest
haar in alles zoo welwillend heeft geholpen.
En nu ten slotte eenige wenschen voor de toekomst.
Moge Velocitas steeds zooveel vereerders blijven tellen
als bleek, dat zij bij deze gelegenheid had, moge de
sympathie harer leden onverflauwd blijven bestaan,
niet alleen in goede tijdenmaar ook vooral in tijden
van beproeving, die, laat ons hopen, niet spoedig
zullen komen en moge eindelijk het hoogste ideaal nog
eens worden bereikthet idéaal van elke voetbalclub
van eiken clubchauvinistde clubkampioen van het
land
Dat zij zoo
