Jaarverslag „Velocitas"
Herinneren we het ons nog, de dagen van roem,
van glorie: Velocitas kampioen harer afdeeling, het
volgend seizoen inzettend met te Rotterdam als over
winnaar uit het strijdperk te treden, den Zilveren Bal
veroverend, na een reuzenstrijd tegen Sparta. Toen
was de naam van «Velocitas" vermaard, waren de
spelers gevierd; kiepers sidderden. en dat alles
door ons kranig figuur in de Zilveren Bal-wedstrijden.
Een jaar ging voorbij.
De vraag ging door 'tland: «Zou Velocitas den bal
heroveren neen De maand September naderde.
Het oogenblik was daar. Somber trokken een elftal
blauwwitte verdedigers van dit zilverblank kleinood
ten strijde. Somber, omdat onder die elf slechts drie
van de oude garde waren. Met veel geluk bevochten
we de zege. De hoop herleefde. Het zou slechts van
korten duur zijn.
In de 2de ronde werden we geslagen door Quick
uit Den Haag. Terneergeslagen verlieten we het veld,
het «zilver dingetje" voor minstens een jaar afstaande.
Wat moest er van dat elftal worden in de competitie
De eerste wedstrijden met hunne onheilspellende
uitslagen zeiden reeds genoeg. Een doelgemiddelde van
120 in 3 wedstrijden. Arm Velocitas!
12
