u
En dat zij het van hem ontvangen zoudat spraken
zijn oogen.
Kort na dien brief kwam hij zelf. Zij was op het
punt, om uit te gaan, toen hij dat bezoek bracht.
Onbeweeglijker nog dan anders stonden zijn gelaats
trekken, maar toen hij haar zag, weerschijnde snel
een gloed van zijn gelaat en stom was zijne warre groet.
Vreemd keek haar grootmoeder opmaar zóó snel had
hij zich zeiven weer onder zijn beheersching, en ook
zijdat de eerste woorden onberispelijk-banaal konden
worden uitgesproken.
Machtig had het groote teeken der liefde gewerkt en
zich zegevierend uit hen geopenbaard op het snelle
oogenblik van wederzien. Het was de nederbuiging
van hoofd en knie voor de apotheose van jeugd, schoon
heid en onschuld, het was de kroning der liefde.
Na een korten tijd van conversatie stond Lily op.
«Neem me niet kwalijk, Wouter, maar ik zou net
uitgaan, toen je kwam. Ik kan heusch niet langer
meer wachten. Ik moet noodig naar Tante en eigenlijk
moest ik er al een half uur zijn."
«Je herinnert me meteen aan opstappen", was zijn
antwoord, »mag ik je er naar toe brengen?"
«Wel waarom niet chevaliermet alle plezier hoor
terwijl zij voor den spiegel den hoed opzette.
Een groet aan haar grootmoeder en het tweetal was
op weg.
«Naar je tante dus, Lily. Is 't ver?"
«Nee, we zijn er dadelijk."
«0, maar dan gaan we langs een omweg, vin-je niet?"
«Ben je mal, jongen, 'tkomt al door jou, dat ik
me verlaat heb, en nu nog omwegen er bij?!"
