25
en hartelijk voor je Ma te zijn, je Ma, Wouter, van
wie je de lieveling bent, de trots van het gezin?
En die nu lijdt, zoo schrikkelijk lijdt om jou?
«0, of ik lief voor haar wil zijn? Die mij dat
leerde, Lily!"
Krampachtig vertrokken zich zijn lippen.
«Ik ben zoo bang, Lily, dat ze 't thuis niet meer
willen gelooven in mij. Ik was immers nooit overge
voelig
«Overgevoelig?! O, hoe durf je 't nog zeggen!
Overgevoelig voor je ma, je kunt niet overgevoelig
genoeg voor haar zijn, Wouter! O, valsche schaamte
steekt in je, je moest je schamen, diep schamen,
Wouter, hoor je, diep schamen!"
En toch, zij voelde zich thans oneindig veel nader
tot hem. Er moest iets zijn sterker dan zijn macht,
dat in hem doodde alle vertrouwelijkheid, alle op
rechtheid en liefkozingen voor zijn moeder.
0zij voeldedat hij dikwijls vast besloten was
geweest, als zijn moeder in zijn kamer kwam om even
naar hem te zienom haar dan om den hals te vallen
haar zorgelijk gelaat lachend te kussen, haar ver
giffenis af te smeekenhaar een blos te roepen op
die bleeke moederwangen en zijn hoofd te verbergen
aan die trouwe, trouwe moederborst!
Ontzettend zwaar werd er dan gestreden tusschen
valschheid en natuur. Zij voelde het zoo innig en
nu zou zij, Lily, met hem overwinnen.
«Wouter, beloof je mij om alles te doen, wat ik je
zeggen zal?"
«Alles, alles, Lily, als Mama maar gelukkig kan
worden
