30
hoop nu, dat ik met dit verlof meer aan mijn jongen
zal hebben, als hij weer bij zijn moeder is."
Maar als voelden zij zich schuldig door het ver
bergen van die gedachtengroetten zij elkaar snel
zonder elkaar te durven aanziendikwijls ook eerst
wanneer hij aan den trap stond en zij op dat oogen-
blik net toevallig in de huiskamer was en dan hadden
zij het elkaar heel gemakkelijk gemaakt.
Hard sloeg de huisdeur achter hem dicht om voor
hem geopend te worden alleen tegen de etenstijden
slechts voor een kwartiertje of een half uur.
En op die tijden at hij nog 't liefst alleen op zijn
kamertje, om zijn moeder niet te zien.
Mevrouw Mathéo bleef dan in de huiskamer en liet
Kareltje de spijzen naar hem brengen.
Op het laatst was dit kind van vijf jaartjes de be
middelaar tusschen moeder en zoon.
»Hij heeft mij een zoentje gegeven, maatje," klonk
't dan wel eensals de dreumes met de borden uit
het kamertje bij zijn moeder terugkwam en hij, zich
vlijend op moeders schootdie woorden schuchter
kwam uitspreken. Want het gebeurde niet dikwijls,
alleen wanneer de drang in hem na een dag uitgaans
en verzwijgens van wat machtig in zijn gemoed had
gewerkt, te groot werd om niet tot uiting te komen.
Dan streek de moeder de aardige lokken over het
kinderkopje en drukte een stil-smartelijken kus op
het gezichtje, dat het zijne zoo net had aangeraakt en
die dan op dat oogenblik zwaar peinzend aan zijn
tafeltje zat.
Dan ging zij even naar hem toe, doch immer
tevergeefs.
