70
vage en eigenlijk niets beteekenende verklaring van hun
verhouding, de keuze gelaten: hem of die anderen.
Och, en zij had toen natuurlijk hèm gekozen.
Want hoe hun verhouding zou wordendaarover
wilde hij liever niet verder uitwijden. Gemoedelijk
zou hij de dingen hun loop laten gaan zij besefte het
nog niet, onschuldig, jong en met een zucht tot genot
in zich.
En 't was hem of dit frissche leven dat hij misschien
minder mooi ging maken, hem als 't ware daardoor
een stille genoegdoening gaf voor 't geen hem zelf
overkomen was.
Hij wist wel niet zeker óf 't zoo was, maar 't leek
hem soms zoo toe.
En over 't lage daarvan haalde hij kalm de schouders
op hij was nu eenmaal aan 't glijden en 't gaf hem een
zekeren rust, dien hij toch anders niet vinden zou,
een rust, die hem nooit meer denken deed aan alles,
wat nu voorbij was: een emotieloos bestaantje van
onafgebroken, eentonige vlakheid.
Zij had toegestemd, toen hij haar vroeg gedurende
deze vacantie heel intiem met hem te blijven.
Zich met anderen ophouden deed ze immers toch
nietochen trouwensdie scheepte ze dan wel af.
Maar hij moest niet boos zijn als ze af en toe eens
met Lies ging.
Lies was zoo ongelukkig, de jongens keken niet
naar haar om en ze moest thuis hard werken. Ple
ziertjes had ze nou nooit eens, en ze vond het zoo
gezellig af en toe met Cato ergens naar toe te gaan.
Hij vond dit wel aardig in haar, omdat hij zag, dat
