86
eeuwig domineespraatjes met zichzelf houdenDie
vervloekte konsekwentie ook.
Niet denken nu, vooral niet denken!
Eindelijk, daar kwam ze aan in de verte, bij het
postkantoor. Leuk toch, zooals ze daar liep, net pre
cies nog een schoolmeisje, zedigjes, keurig, nuffig
»Dag Gato
»Zoo, Hans! Lang gewacht? 'k Kon onmogelijk
eerder. M'n broer stond buiten te wachten en toen
moest ik een heel eind omloopen. 'k Heb niet lang
tijd, hoor, negen uur thuis."
»God, alweer geen tijd. Nou wacht ik vier dagen
en dan
»Ja, 'k kan niet helpen, ze vertrouwen me niet
meer, vader heeft nog geen goed woord gezegd en
moeder doet niks als zeuren."
»Nou vooruit dan maar!"
Daar gaat ie weer voor niks't Schoot hem on
willekeurig door 't hoofddie flauwe mop.
Maar toch moest ie even lachen. Voor niksZe
hoorde hem lachen, keek op.
»Wat is er te lachen, zeg?"
»0ch niks, ik dacht er net aan, dat we nu wel
eens mogen zeggendaar gaat ie weer voor niks.
We schieten geen zier op!"
»Maar wat wou je dan toch feitelijk van me!"
»Ja, dat weet ik waarachtig zelf ook niet!"
Pats't woord was er uit voor hij 't zelf wist.
Zwijgend liepen ze nu naast elkaar.
»Hans."
»Ja?"
