De oude Wals.
«Maatje
»Ja, zusje, wat is er?"
«Dat is de oude wals van grootmoeder, is 't niet
Maatje, wat Frits daar speelt? U weet wel, het
walsje, dat grootmoeder altijd in zichzelf zingt!"
«Stil kinderen, sstsstgrootmoeder slaapt. Kom
Frits, laat de piano nu met rust. Vooruit jongen!"
«Maar het was toch het oude walsje, hé Maatje?"
«Ja zusje, het was de wals van grootmoeder!"
Grootmoeder hield haar oogen geslotenhoewel ze
toch bijna klaar wakker was. Maar ze liet zich stil
voortwiegen door de trippelende walsmatendie zoetjes
door de kamer gingen en die haar oude gedachten
weer meenamen naar grootmoeder's jonge jaren, naar
grootmoeder's eerste bal.
Het was die bekende walsdie toen overal gespeeld
werd, die alle meisjes nu konden neuriën, omdat de
liefde er in zong
Weet je nog grootmoeder, hem had je dien dans
beloofd! Hij was lang, slank en had mooie oogen,
van die grootwijde vraagoogen, die door konden drin
gen in je hart! Och, je was nog jong, grootmoeder,
je keek nog te veel naar die oogen. Nu weet je 't
wel, dat ze bedriegen, nu je oud bent.
7
