116
Jajaheer oom Oik doorzie maar al
Te goed die zorg om mij U zoudt zoo graag
Uw nichtje psychologisch eens behand'len
Maar
Oom Franck.
Nelter wille
Nelly als in een uitgelaten bui).
't Lukt u niet
Oom Franck zich werend tegen Nellydie hem aan
den arm wil nemen).
van Ma
Nelly.
Mama Ach watik zal u buiten brengen.
Daar is het licht, u moet mij vroolijk zien,
En uitgelaten ik moet u leiden aan
De hand langs bloemen en langs hoornenniet
Dat jaagt uw dolle herschenschimmen weg.
Kom, zeurig oompje, 'k heb u wèl verwend!
Oom Franck smeekend ernstig
Mijn kind, het zou de oude vroolijkheid
Niet zijn meer van de vroeg're schoone dagen.
Ohet is hartverscheurend om te zien
Hoe telkens toch je speelsche dartelheid
Het hoofd omhoog wil steken en maar telkens
Onverbidd'lijk buigen moet voor 't zwarte
Beeld der smart, dat alles somber om je heen
Doet schijnen, kind.
