114
Ik minde een meisje met zachte blauwe oogen
Ik dachte, dat zij ook mij slechts minnen kon.
Iloe wreed ben ik bedrogen.
Hoe lang nog zal 'k op aarde toeven,
Ik voel volbracht mijn streven en mijn doen
Niets kan mij meer verheugen of bedroeven.
Spook'ge maneglansen
Dwalen op de vliet,
Schittergolfjes kabb'len
Ruischend door het riet.
Ludo.
