Het was een plotselinge «krach" in ons gemoedelijk
afleven, een fel en hartstochtelijk voortdrijven van
jonge menscheneen paar dagen van groote spanning
en toen weer een sterke hand, die neerdrukte in de
aangewezen richting. Er is veel over gesproken en
ook veel over geschreven buiten ons bestaantje orn
er zijn zeker veel laakbare dingen geschiedmaar
er is wel een verontschuldiging voor een vroolijk
jong hart, dat voortroest in een feeststemming en
zich zeiven niet meer meester blijft.
En de kermisweek van 1907 zal allen, die haar
mee geleefd hebben, lang bijblijven in zeer gemengde
gewaarwordingen.
Het is een beklemmendvreemd gebeurenwanneer
in een maatschappij van jonge, luchtige menschen
plotseling, onverwachts en onvoorbereid de dood komt.
Je zit midden in 't gedoe van alle dagen, je ge
sprekken je werken en je denken concentreert zich
weer op het gewone of doezelt kalmpjes weg dan
opeens een opschrikkeneen angstig wachten en ver
beiden met het onafwendbare voor je en nog altijd
toch een stille hoop in je hart en dan de dood
die zich meester van alles weet.
Het is onze taak nieten we hebben die dan ook
overgedragen aan z'n eigen leerlingendie veel dieper
en heviger zullen beseffenwelk leven plotseling werd
afgebroken, als wij, die hem helaas zoo weinig kenden,
om hier een waarachtig gevoelde herinnering te schrij
ven voor wijlen den Eerste-Luitenant der Cavalerie
N. Thirion.
