it
zou hij zeker uit ons aller naamin krachtige taal
dien dank hebben uitgesproken, Nu wij hem hier missen
zij het myals oudste van het personeel officieren en
leeraren aan deze inrichting, vergund om hier een
kort woord te spreken.
Mocht ik wellicht niet den juisten vorm kiezen om
mijne denkbeelden te formuleeren of minder sierlijke
woorden bezigen, wil mij dan excuseeren en dit een
voudig toeschrijven aan de weinige ervaring die ik
bezit om te midden van een zoo talrijke schare het
woord te voeren, en wees er van overtuigd dat zij
niet minder hartelijk gemeend zijn.
In de eerste plaats dan merk ik opdat bij U
Kolonel, reeds langen tijd geleden het plan moet
hebben bestaan om bij gelegenheid van het 16de
Lustrum der Academie, aan die instelling, waarbij U
zelf Uwe opleiding genoot, en waaraan gij thans
gedurende eenige jaren op gelukkige wijze de eerste
plaats inneemt, een blijk te geven van uwe belang
stelling.
Het kostte U toen wellicht moeite om Uwe keuze
zoodanig te bepalen, dat het geschenk aan allen welkom
zou zijn en tevens dat het eene waardige plaats zou
innemen naast de vele geschenken en bezittingendie
onze 80-jarige in den loop der jaren verkreeg.
Schitterend zijt gij in Uwe keuze geslaagd. Een
waardigerschooner en aan ieder meer welkom geschenk
hadt gij niet kunnen kiezen. De rij der portretten
van de vorsten uit het huis van Oranje is daardoor
tot op onzen tijd aangevuld.
Verder past het ons zeker U dank te zeggen voor
de grootsche en heerlijke uitvoering van het eens door
