DE HISTORIE VAN DE BOTJES.
Naar het leven verteld.
't Was een dag vol mist en koude
Dat, tot overmaat van ramp,
De dienst voor ons was dien namiddag
Verspreiden op 't Cadettenkamp.
Nu, elk infanterist of zandhaas
Zit nog liever in 't petoet,
Dan dat hij op een kouden middag,
Daarginder tirailleeren moet.
De troep trok af, het hart versomberd
Door 'n weemoedig waas van nacht,
Omdat op 't zandpad, dat er heenvoert,
Je nooit een kever tegenlacht.
Slechts zie j'er vuile boeremeiden
Zoo leelijk dat je hart verstijft;
Of wel de troep loopt achter 'n mestkar,
Die altijd éven voor je blijft.
