feö
öVergevenzonder steeds den kans te loopen om op
een onverwachte en minder aangename wijze met den
grond kennis te maken.
»De paarden op den hals kloppen", sprak de hooge
gebieder weer, welk bevel onmiddellijk werd gevolgd
door een algemeen goedkeurend gemompel van «Braaf
hoor «Zoo is t'ie braaf" en meer van dergelijke,
voor de paarden zeer begrijpelijke verklaringen van
tevredenheid, vermengd met een algemeen «geklop op
den hals".
Eerst hoorde onze Denker achteraan nietsmaar
langzamerhand drong het toch tot hem door dat er
iets gebeurde met de colonne en, zijn voorman goed
keurend tegen zijn paard hoorende brommen, boog
hij zich voorover, klopte zijn beestje op den hals,
maar in plaats van het stereotype «Braaf hoor" klonk
het, terwijl zijn oogen weer in het oneindige staarden
heel zacht en teeder:
«Schat"
Dje.
