DE ASYMPTOOT.
(Een Alkmaarsche herinnering).
Aan wijlen m'n vriend Cajus en de overige leden
van het nCorps des Vieux" in liefde opgedragen.
Cajus, jongen, ons ras gaat achteruit! De goede
beginselen en nobele principes van onzen tijd zijn er
niet meer, die zijn begraven en vergeten, gelijk het
ook met ons zal gaan!
Want ook jij, Cajus, je bent niet meer, die je eens
in de herinnering van de bewonderende jongeren was
zelfs jij wordt al vergeten
Kerel, alsof jij te vergeten bent in al je diverse
eigenaardigheden! Wijs er me nu eens één, die met
tamboersappèl opstaat en zich nog eerst ten bloede
scheert, al vorens zich te kleedenWie loopt er nu
nog, als 't examen begint in groot tenue en met
panache! Wie laat er nu nog z'n bottines door den
luitenant van de week uittrekken Wie lapt er nu nog
gebroken gramophoonplaten en komt met een ruikertje
lentebloemen in de les
Wie, Cajus, ik vraag je, wie
We hebben afgedaankerelwe worden vergeten
Wijs me er nog één van 't echte, zuivere ras, zooals
er toen, in onze dagen, tien en meer rondliepen!
