i
maar laat ons met elkaar deze ruimte doen weer-
schallen van ons feestgejubel en bezegeld door een
driewerf hoera mijn roep:
Leven de Koninklijke Ouders
Leve de Kroonprinses
Een donderend, driewerf herhaald «hoera" daverde
door de lucht.
Wij gevoelden het ongetwijfeld allenhoe onze
Gouverneur één was met ons in onze blijdschap hoe
ook voor hem deze dag een onvergetelijke was.
Niet lang daarna marcheerden we reeds onder de
vroolijke tonen van eenige marschen die onze wakkere
Palache voor deze gelegenheid expres had laten instu-
deerendoor de overal met vlaggen getooide stad naar
't paradeveld.
Ook daar hebben we nog eenmaal ons «hoera" ge
voegd bij de hoera'sdie door de verschillende troepen-
deelen achtereenvolgens werden aangeheven. Ook daar
hebben we onze harten sneller voelen kloppen en onze
hoofden méér opgericht, de geweerriemen vaster om
kneld dan anders, toen we, de officieren vooropnaar
de Academie terugmarcheerden.
Het verdere gedeelte van den dag hebben we in
dolle feestvreugde doorgebracht. Er was muziek op
de Markt, in de café's, overal!
Vooral 's avonds begon het feest eerst recht. Er
werd een lichtstoet gehoudenwaar ook wij aan
meededen met een keurig nagebootste Academie, waarin
je de motoren hoorde snorren, die voor de electrische
