56
nog tot daar aan toe, maar ik had tenminste eens een
handje meegeholpen."
«Wel allemachtig", en de dokter schoof verontwaardigd
z'n kepi naar achter, »wel allemachtig ritmeester, »ben
je nou heelemaal Je mag waarachtig blij zijn,
dat ik jullie ongelukkige kerels nog op de been houd,
wat kunnen mij die beroerde beesten in godsnaam
schelen
»Ja dokter, ik wil 't graag gelooven, maar uw eigen
paard kunt U toch wel een beetje
«Wablief", de dokter werd van rood nu paarsch,
»m'n eigen
«Zeker dokter, nummer 411, die U is toegewezen
voor de manoeuvres."
En terwijl in de verte een paar krachtige, vos-
kleurige achterbeenen zich stevig weerden tusschen
een hoeveelheidje kolbakkenkwam de dokter tot de
vroolijke conclusie, dat Emma, 18jarige vosruin
nummer 411, eenigszins gevoelig in het kruis, het
vehikel was, dat hem tijdens de manoeuvres zou
moeten transporteeren.
Feitelijk was dit echter nog allemaal maar de
ouverture.
Toen volgden de bedrijven elkaar vlugger op.
Het eerste bedrijf speelde 's morgens van den
eersten dag.
De dokter kwameen beetje verslapenbij de stal
waar een kluitje paarden kalmpjes het komende
stonden te wachten.
«Oppasser."
«Present dokter?"
«Breng dat ongeluksding hier."
