59
huzarenhaastig de diverse pruimen verschuivend
«hoera" riepen, attaqueerden de escadrons.
En toen na een tien minuten het mêlee zich oploste
zag men den achttienjarigen vosruin op de open heide
onder een koor van zoetzangerige accoorden zijn
«bevrijden" achterhand bij herhaling ins Blaue wer
pen terwijl de «bereden" dokter bij onderzoek
weid teruggevonden bij de afrit-plaats, alwaar hij in
zeer gekruide termen verklaarde, dat hij zich door
een onverklaarbaar verschijnsel, vermoedelijk belichaamd
in Emma's stevige constitutie, plotseling op massieven
heidegrond had bevonden; welke evolutie hem volgens
eigen diagnose, hoogstwaarschijnlijk een gebroken rib
had opgeleverd.
Toen glimlachte de majoor, die geen verliesvlag
van de scheidsrechters ontvangen had, terwijl de rit
meester, geheel reglementair, slechts even witjes lachte.
Het derde bedrijf was heel kort. 't Speelde in 't
Veluwsch dorpje, voor* de deur van dokter's kwartier.
Hoofdzakelijk werd het gevuld door een uitgelezen
collectie splinternieuwe vloeken en soldateske uitdruk
kingen op «bereden" gebied.
Figuranten waren een paar hospitaalsoldaten, een
stuk of wat nieuwsgierige dorpelingen, de juffrouw
van 't huis en een collega.
De dokterof liever 's dokter's ribspeelde buiten
gewoon verdienstelijk de hoofdrol.
De rest laat zich begrijpen.
De finale kwam een week later.
De eskadrons trokken zegevierend de provinciestad
binnen. De trompetters bliezen een luchtig deuntje,
de sabels en kinkettingen rinkelden, de paarden bin-