60
nikten en voor het raam boven de kruideniers
winkel stond de dokter, een tikje bleeker en een
beetje scheef in de lenden, de blijde inkomste te
observeeren.
En toen ontmoetten twee paar oogen elkander.
Het eene paar, vol gloeienden haat en diepe ver
achting, glinsterde onder dokter's ruige wenkbrauwen.
En het andere paar, vol zegevierende triumf, brutaal
en vroolijk, behoorde aan den 18jarigen vosruin num
mer 411, luisterende naar den naam Emma, die hare
min of meer gevoelige, thans onbelaste, flanken aan
het eind der colonne zelfbewust heen en weer wiegde.
D. G.
