87
penen van wapenenwaarmede ze hem vermoord
hebben
Ja, vermoord!!
Vermoord onder hare oogen, terwijl zij in onmachtig
wringen om los te komen uit de handen van haren
bediende, moest aanzien, hoe hij daar geslacht
werd
Vermoord door z'n bevolking, voor wie hij zooveel
had gedaanvoor wie hij had gezwoegd en geslaafd
Vermoord door het volkdat hij lief had
En nog steeds speelt de pianist, luisteren allen in
ademlooze spanning.
En in die zaal, die mondaine zaal, doorleeft ze
weer dien dag in de wildernis, toen ze. verkleed als
Inlandschealleen met eenige vertrouwden was terug
gekeerd om te vinden het lijk van hemdien ze
had lief gehad. En ze hadden het gevonden, waren
er met veel moeite in geslaagd het te brengen naar
hunneneen thans niet meer hunne hare
woning. Maar helaasnog was de woede van het tot
fanatisme opgezweepte volk niet bekoeld, nog had
hunne »amok" niet uitgewoed, 's Nachts kwamen ze
terug, met geweld werd ze door hare getrouwen mee
genomen
Zelfs het lijk van hem, die hun zooveel goed ge
daan had, konden ze niet ongemoeid laten.
's Morgens verried slechts een rookende puinhoop,
waar hunnehare woning gestaan had en daar
onder
Zachtdroevig klinken nog eenige accoordendan
zwijgt de piano. Roerloos blijft de kunstenaar zitten.
In de zaal is het stildoodstil lang heel
