VAARWEL.
Vaarwel gij stille dennenbosschen
gij duinen, heide, zee en strand.
Vaarwel gij grazig-groene weiden
van 't oude dierb're Nederland
't Is alles mij zoo lief geworden
zoo saamgegroeid met heel mijn zijn.
En nu, nu ga ik weldra scheiden,
maar vroolijk tóch, al doet het pijn.
Blijmoedig, hoopvol en vertrouwend,
Zóó zal ik gaan naar Java's strand,
en zoekenvinden daar voor 't leven
een nieuw, een twééde Vaderland!
Han.
