142 de oudste, zij scheen niet te durven. Wat nu te doen? Twee weken later weer de zelfde vraag en oudste zoowel als jongste bewilligden zijn verzoek. Hij dacht nu, o daar zal ik me wel afmaken, doch hij raakte waarachtig op beiden verliefd, en toen 't. verlof om was, wist hij niet, wie hij nu 'teerst zou schrijven. Beiden. Dat niet. De een was lief, de andere aardig; de eerste was bruin, de tweede zwart; de oudste slank, de jongste gracieus, Nelly was mooi, Marie dito. Maar wat dan Er om loten hmdat was ook niet goedte drommel't was en bleef een moeilijk vraagstuk. Hij al z'n stereo, mechanica, reken- en stelkunde toegepast en 't resultaat was geen van beiden te schrijven, en het liefdevuur zijns harten te dooven. En nog steeds wacht de een en tevens ook de ander of er nog niets komt van hèmbeiden haar angstige spanning voor elkaar verbergend en hijoch bekommer je daar niet omhij heeft weer een andere schoone gevonden, die zijn lichtontvlambaar hart vuur en vlam heeft doen vattenen zoodoende dat dubieuse geval de wereld heeft uitgeholpen. Pa.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1910 | | pagina 320