LX XX
voor enkele nachtenmaar wat zal de toekomst ons
brengen? Keeren de dagen van weleer terug, is het
detachement met al zijn lief en leed gedoemd te ver
dwijnen; zullen zij, die na ons komen, wederom het
kamp bij Teteringen betrekkenzooals wij het nog
slechts kennen van Steenkamp's teekeningen? Zal in
later jaren het «bonsoir mes amis" hij 't dalen van
de kampvlag weer door den stillen nacht weerklinken,
zooals in jaren terug, toen de generaals van nu ook
nog maar jonker waren.
Wij zijn dit jaar zoo gelukkig, geen dooden te moeten
herdenken; wèl zij het hier de plaats om eenige regels
te wijden aan hen, die de Academie verlieten om
elders ons vaderland te dienen.
Wij namen afscheid van Luitenant Belzer en na
het verlof misten we de tot kapitein bevorderde Luite
nants Bijvoet en Marx. Ook Luitenant Gratama
zagen we niet meer, hij ging zijn roeping getrouw,
terug naar 't verre Oosten. Met hen vertrok de luite
nant Den Hoed om als oud-leerling van de krijgs
school hij den generalen staf gedetacheerd te worden
en in November brachten we onzen scheidenden
Eerste-Officier een ovatie bij zijn vertrek naar 's Hertogen
bosch.
Zoo gingen een aantal officieren heen bekende figuren
uit ons alledaagsche cadettenleven, in engeren of ruimeren
kring gekend en gewaardeerd, elk van hen in eigen
omgeving wijdend zijn beste krachten aan ons Corps,
waarvoor wij hen dankbaar blijven. Aan onze Academie
herinneringen zijn zij onafscheidelijk verbonden.
