CIX
Immers lioe licht kon rde voorsprong van enkele
minuten verspeeld wordenzij 't slechts door een
klein ongevalletje.
Verraderlijk gaapten ons de golfdalen aan, waar
schuwend klotsten de schuimkoppen tegen de bruine
kielals wilden ze doen opmerken dat we met een
nieuwe moeilijkheid kampen moesten, als wilden
ze zeggen, dat we nu pas echt ruw water zouden
krijgen.
Maar we trotseerden de wilde baren.
Voor 't laatst spanden we nog eens onze spieren,
en de 22 K.M.over vliegenden stroomhielden
ons nauwelijks een uur bezig.
De torens van Dordt doken op voor Bong's
brilleglazende spoorbrug teekende zich als een
donkere regenboog, gejoel en geschreeuw drong
tot ons door, en eindelijk knalde het eindschot.
De riemen vlogen uit de dollen, en de armen
hingen slap langs 't lijf. De stuurman wreef zich
in de handen en declameerde met liefelijke stem
buiging
„Joy, joy for ever, our task is done
The finish is past, and the second is won".
Maar we hoorden hem nauwelijkswe keken maar
naar de wuivende, joelende menigte.
Weer een uitbarsting van enthousiasme. „De
Rijn" viel als nummer drie binnen, vlak daarop
„de Maas" en na een kwartier waren alle con
currenten de eindstreep gepasseeerd.
„.Piet Hein, 'tis afgeloopen."
