CLXXIV
lijke maaltijd werd verschaft waarbij een glas
wijn voor de goede stemming zorgde. De match
liep helaas voor ons minder vroolijk af door een
nederlaag van 71.
Ten slotte aanvaardden tien spelers de reis naar
het noorden om Prisia revanche te geven. Daar
verscheidene eerste-elftal spelers door straf ver
hinderd waren, leden de nu uitgezondenen,
ondanks hun fanatiek speleen misschien wel
eenigszins onverdiende nederlaag van 62.
Nog één keer werd een match gespeeld, welke
diende om de lachspieren der omstanders in be
weging te brengen. Het was nl. op den Zondag,
volgend op het op 28 April gehouden Assaut, dat
een gecostumeerde voetbalwedstrijd teneinde de
rij der feestelijkheden te besluiten op het ver
kleinde veld gehouden werd. Een dameselftal zou
den strijd aanbinden tegen een heerenelftal en
de tallooze bokkesprongen zoowel als de ongeloof
lijkste parodieën op voetbalgebieddeden de
toeschouwers van tijd tot tijd in een homerisch
gelach uitbarsten, waartusschen menig fijn stem
metje gehoord werd. Ten slotte zegevierde het
sterkere geslachten de laatste match van f den
cursus, doch nog niet van het jaar, was ge
speeld. Op 29 Juli trok ons elftal naar het voetbal
terrein „Houtrust" om daar aan de militaire
wedstrijden, uitgeschreven door den Bond voor
Lichamelijke Opvoeding mede te doen. Doch ook
hier moesten wij zonder prijs het kampveld ver
laten, daar het uit Kampen gezonden elftal, van
Quick ons het onderspit deed delven met 10.
