12
doch dan bracht hij met energieken zwaai den
kijker weder voor de trouwe oogen en vervolgde
op hartéiijk-strategische wijze, terwijl hij het
immer-naderende doel intens bespiedde:
„Ach - ik zie nu werkelijk, dat ik het beeld
in mijnen kijker niet vertrouwen mag, ja, c. q.
moet wantrouwen
De jonge vrouw luisterde ademloos.
„Ach, ziet ge, nu ontwaar ik, dat de naderende
in geen geval de juiste tijdmaat heeft! Ik moet
hem zelfs, na nog grondiger beschouwing, het
eigenaardige karakter van eenen „Schlachten-
bummler" toeschrijven!" vervolgde Herbert.
Zijn jonge meesteres glimlachte echter nü zeer
gelukkigde maat niet houden boemelen
G-een twijfel mogelijk: de naderende was haar
gemaal! Ze klapte in de handen, bij welke bewe
ging ze toch werkelijk de schouders teruggetrokken
en de borst vooruit hield.
„ESYEI, ERRIËEN BRENGT HET THEE
GEREI!" riep ze kapitaal-gedrukt; dit bevel toch,
tot de ijlings toeschietende in reserve gehouden
dienstmaagden gerichte, eischte gelijktijdigheid in
uitvoering.
„Brengt de theeavanceertavanceertde thee
de thee!" riep ze nog eens, het laatste woord
eenigszins lang aanhoudende omdat beide vrouwen
den looppas hadden aangenomen. Een woord van
lof komt deze echter toeze deden dit namelijk
zóó verstandig, dat ze na 300 M. nog in staat
waren, thee te zetten.
De jonge vrouw had zich intusschen weder tot
den grijsaard gewend
