22
clen förschen, grij zenden koptoen zich omdraaiende,
wilde hij zich verwijderen, als plotseling iets
glinsterends in de sneeuw zijne aandacht trok.
Hij bukte zich en raapte het voorwerp op.
Het was een klein heiligenbeeldje, zooals de
Russen het veel dragen. Het schitterde in het
zonlicht, de zonnestraaltjes gleden er over, flikkerend
en glanzend, dan vervolgden zij hunnen weg, en
verder glijdend langs den grond, verlichtten zij
vreemd grillig het hemelwaarts gekeerde aangezicht
van den gevallene.
Haast den doode, geknield in de sneeuw, lag
Sascha en weende
Infanterist.
