44 In het stadje was alles weer leven en beweging-. Trommels roffelden, commando's weerklonken; onze luitenant had niet veel later moeten ver schijnen. Haastig sneed hij al de vragen van collega's af en spoedig marcheerde hij aan het hoofd van zijn sectie den straatweg op. Vroolijk klonken de schetterende tonen uit de koperen instrumenten, door den frisschen morgen wind voortgedragenver, ver voor de troepen uit. In den tuin der pastorie stond de geheele familie verzameld. Toen van Sanderen aankwam, wezen zes vingers op hem en lachten zes paar oogen hem toe. En een eindje verderop in den tuin, achter een der groote beukeboomen, stond de zevende van het huisgezin, en ook deze wuifde hem toe, en ook hier groetten hem twee diep blauwe oogen, en deze groet was hem meer waard dan de zes andere tezamen. Collega's, die nogal vlug van begrijpen zijn, vroegen nu niets meer en lachten stil voor zich uit. Men verteltdat er in een kleine garnizoensplaats ergens in Nederland, een jong officiersvrouwtje is, blond en slank en blank, met twee diep blauwe schalksche oogjes. Ze heeft het commando over de vier telgen van den dominee neergelegddoch commandeert nu zelfs een echten militair, die zich evenwel met het grootste genoegen aan haar tucht onderwerpt. Fresco.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1911 | | pagina 242