xcv
overige vier groepeeren zich schilderachtig om dit
edel paar, terwijl de compacte menigte eeil fraaien
achtergrond vormt.
Daarna wordt de Dolfijn gekeerdten einde het
water uit de waterdichte schotten te doen vloeien.
De equipage embarkeert en onder een donderend
Hoera! uit zes duizend keelen steekt de vloot
van wal.
Op den terugweg moest nog eenmaal de Dolfijn
van het overtollige water bevrijd worden.
Het vaartuig had beslist averij opgeloopen bij
het stooten op een onzichtbare klip op de kust
van Terheijden. Deze klip was echter zelfs door
Harry niet te vinden op de officieele kaart; men
begrijpt dat nog dien zelfden avond een schrijven
ging naar „Marine", ten einde deze hoogst belang
rijke kwestie te onderzoeken.
8.40 n.m. wordt de vloot weder gesignaleerd op
de breede Slotgracht van Kilacadmon. Onder het
zingen van schoone liederen stevenen ze statiglijk
langs de vestingwallen om precies 5.45 tusschen
de zware pijlers van Neerlands schoonste span- en
hangbrug te glijden met een 16 mijlsvaartje.
Daar was het, dat de heeren genoteerd werden
om voorgedragen te worden tot het ontvangen
van een schitterende belooning, die de kroon zou
zetten op het werk, dat heusch geen kinderspel
was.
