12
dat ons op zulk een schitterende wijze huisvestte
en onderhield voor de geringe som van slechts
f 1.60. (De zaaiert was gratis.)
Er moest gevoetbald worden.
Velocitas was eenig inschrijfster onder de Rubriek
inrichtingen militair onderwijs; die prijs was dus
binnen. „Dan maar weer naar huis, taaie boel;
niks gedaan hier!"
Naar huis? opschrijven hoor! met het roode
potloodje van den wachtcommandant.
Er bestonden nog marschorders
Reuzengekanker. Twaalf el zaaiert met jam
geconsumeerd, vervolgens naar de „Bor".
„Geen zaaiert te krijgen?"
„Dan maar schotsche ribben".
Strijkje. Reuzenattractie. Fraulein Mimi, so
hold und wonnig wie ein beddingplank heele, met
haar zuster van hetzelfde kaliber wisten ons eenige
koperstukken te ontfutselen door hun onweer
staanbare lonkjes en lachjes.
9 uur. Buitensoos: Bal.
De muziek speelt reeds, géén dansers bevinden
zich echter in de zaal.
Ons entrée de salon was subliemlinks en
rechts beleefd en minzaam groetend treden wij
binnen.
Een heer treedt nader en verzoektons te mogen
voorstellen aan de aanwezige dames. Gaarne
nemen wij dit vriendelijk aanbod aan. En bloc
heeft de introductie plaats.
Een woord van dank aan den Luit. T.die op
