19
ratuür bereikt had; vlak bij het smeltpunt,
't scheelde geen haar.
Na de lunch réunie in de Buitensoosmatinée.
De pauze is juist geëindigd. Knusjes zit de ge-
lieele familie (op een paar na) bij elkaar, op het
bokkeveldje vóór de muziektent.
Daar komen ook de achterblijvers. Ze hebben
onze prijzen in ontvangst genomennu dat waren
er nog al een stuk of wat.
2 gouden en een zilveren groot formaat, en 21
zilveren klein formaat.
Op voorstel van den Hertog van Semi-Polatinsk
tot Witebsk worden der dames onze duplicaat
medailles aangeboden (we hadden er immers elk
twee)Natuurlijk moesten de namen op de doosjes
komen.
Het was intusschen reeds laat geworden en
nóg waren alle doosjes niet beschreven.
Zoo kwam het dat één voor één de meisjes naar
huis gingen zonder weggebracht te worden. Baar
afscheid na zulk een gezellig samenzijn.
Er wachtte ons echter een verrassing.
Halfacht veitiekt de laatste trein uit Assen, die
je brengt uit die dorre hei naar milder streken,
bijvoorbeeld 'tHaagje; 7V4 staan we op het perron!
Wel lieve Heer, wat zie ik daar nu? Daar
komen zoowaar de dames ons een laatst vaarwel
toeroepen.
Blootshoofds, een blosje van agitatie op de
wangen en half verlegen glimlachend komen ze
naar ons toe.
