Dichtaderlating
't Is nachtHet groote starrenheir
Glanst schittrend aan den trans.
Ik voel mij diep ter neergedrukt,
'k Heb wachtdienst op de schans.
Zooals eens Damocles het zwaard,
Dat aan een draadje hing.
Beangstte mij deez' bange nacht
Als een afgrijslijk ding.
Wel troon ik hier als commandant,
Op een apart bureau
Maar ach, mijn arm gewonde hart
Verlangt veeleer naar 't stroo
En had ik hier maar wat te doen,
Mijn dichtaar bleef op slot;
Maar alles piept, en snurkt, en slaapt:
Verveling is mijn lot.
De zoele nachtelijke wind,
Kust slaap en wangen zacht,
De fllomeel zingt zijn koraal,
Een kikker, kwakend, lacht.
