53
vond een aanbidder te hebben; misschien meende
ze 't toen wel een beetje. Op die Brusselsche
kostschool geurde zij natuurlijk geweldig onder
haar vriendinnen met haar Hollandschen cadet;
je weet, dat geldt op meisjes-kostscholen voor
'thoogste geluk!
„Meende zij 't nu niet ernstigdan begrijp ik wel
waarom zij ineens ophield met schrijven."
„Pas op!" waarschuwde Henk, „de tram."
Langs den singelwaar zij redenkwam zwaar
gonzend de electrische tram. De dieren werden
voelbaar zenuwachtig; Tom's paard bleef zelfs
staan, deed eenige stappen achteruit.
„Beenen aanleggen, teugels los", commandeerde
Henk.
Gelukkig't gevaar was gewekendank zij het
vlug opvolgen van Henks bevel. Zij waren nu
vlak bij de manege, en weldra was Tom's eerste
rit geëindigd.
Samen stapten de twee vrienden naar huis, zij
moesten toch ongeveer denzelfden kant uit. Tom
liep wat stijf nog in 't beginmaar spoedig was
dit gevolg van 't voor hem inspannende rijden
overwonnen, en op Henk's vraag:
„Als Mary nu niet echt van je houdt, is dat
dan een reden om plotseling de correspondentie
af te breken?" antwoordde Tom:
„Wel, zij had me al van den zomer verteld, dat
zij met Kerstmis weer voor goed thuis zou komen.
Nu denk ik, dat Mary, langzamerhand, ook door
m'n brieven, overtuigd dat 'tvan mijn kant niet
geheel en al flirtation was gebleven, bang was
