58
hadden meegewerkt. Dat was een geschenk van
haar oom, die als ingenieur vele jaren in Afrika
was geweest.
Op al die tijgers lag Suus, in een zalig niets
doen.
'tWas ook een echt boudoirtje om heerlijk in
te zitten soezen.
En nu kwam die Tom. Ja, waarvoor kwam
die eigenlijk? Suus richtte zich op, want ze
hoorde hem de trap opkomen. Om Mary natuur
lijk, om die arme schat. Nu, als ze helpen kon.
„Dag Suus
„Hé Tom, kom jij me eens opzoeken? Hoe
maak je 't wel
„Dankje, gaat wel, en jij?"
„O, best gelukkig, 'tis dol leuk in Mokum! Ik
ben corpslid! Bar leuk Jö. Vorige week reuzen-
jool gehad. Gelukkig geen lijken te betreuren,
zooals bij jullie heeren altijd 't geval is. Hoe lang
heb je vacantie?"
„Elf dagen. Weinig hé? Jullie hebt zeker langer?"
„Noueen maandMaar wij vossen in de vacantie
weet je. En Rechten is moeilijk!"
„Alsjeblieft, dat geloof ik, alleen de helderste
koppen aan de Universiteit wagen zich aan de
jurisprudentie",' spotte Tom.
„Nee, da's maar gekheid, maar als je als meisje
voor advocaat studeert, verwachten ze de onmo
gelijkste dingen van je", zei Suus thans ernstig
en overtuigd. „Je moet niet vergeten dat wij op
't oogenblik nog steeds de baanbreeksters zijn voor
het doen verdwijnen van een eeuwen-oud vooroor-